«در سلامت جسم و روح»
با وجود صدها سال جروبحث منتقدین متقدم و متأخر هنوز هیچ‌کس هیچ کجا نتوانسته ثابت کند خواندن شاهکارهای ادبی یا دیدن فیلم‌های کلاسیک چه اثر مثبتی بر روح و جسم آدمیزاد دارد. این دوست یونانی شک دارد اصلاً اثر مثبتی داشته باشد. اما تجربه نشان می‌دهد از تنگ‌نظری آدم‌ها چیزی کم نمی‌شود مهربان‌تر هم نمی‌شوند فقط احتمال دارد کمی مهارت پیدا کنند وقتی در تگنا گیر می‌کنند سوراخ دعا را گم نکنند.
وودی آلن می‌نویسد: «ساکنین بورلی هیلز زباله‌ها را دور نمی‌اندازند با آن‌ها سریال می‌سازند» اما نمی‌نویسد که چطور و چگونه؟ دیدن به تجربه فردی بستگی دارد. احتمالاً راه‌ها، شیوه‌هایی برای دیدن سریال همسران هالیوودی و هتل بهشتی هست که قدرت تشخیص رفتارهای اجتماعی را بالا ببرد یا مثل آرام‌بخش‌های قوی باعث سلامت جسمی فرد شود.
اما با دیدن نمایشنامه‌ای از آنتون چخوف ممکن است آدم از برداشت کارگردان یا بازی بد بازیگران کفری شود، نفس‌تنگی بگیرد و اثر مخربی بر سلامت جسمی فرد داشته باشد. با کمال تأسف چطور یا چگونه خواندن یا دیدن هم هیچ دستورالمعلی ندارد. آدم به تجربه یاد می‌گیرد یا یاد نمی‌گیرد.
شاید بهتر باشد آدم آنچه را بخواند یا ببیند که از آن لذت می‌برد یا خوشش می‌آید و یادش نرود کتابی یا فیلمی که زمانی عامیانه بود زمان دیگر کلاسیک می‌شود یا برعکس، تقریباً مثل تحقیقات کارشناسان فراموش‌کار مواد غذایی، دو سال پیش‌اخطار می‌کردند گوجه‌فرنگی سرخ و رسیده نور چشم را کم می‌کند برای سلامتی مضر است امسال می‌گویند گوجه‌فرنگی‌های به مرز گندیدگی رسیده برای سلامتی مطلقاً ضروری است و نور چشم را زیاد می‌کند.
همین ماه پیش روزنامه فرانکفورتر آلگماینه بعد از مصاحبه با دوهزارو سیصد و پنجاه نفر، به نقل از کارشناسان امور نوشت » بیشتر فمینیست‌ها روابط سکسی فعالی ندارند» ، تقریباً همزمان کارشناسان سوئدی بعد از مصاحبه با دوهزار سیصد و پنجاه و یک نفر نوشتند «بیشتر فمینیست‌ها روابط سکسی خیلی فعالی دارند»
البته این دوست یونانی می‌گوید آدمیزاد- یونانی یا غیریونانی، باستانی یا مدرن- موجودی است سکسوال، تاآخرین‌نفس وقتی روی تخت روان دراز کشیده چشم از پرستارش برنمی‌دارد، مرد و زن هم زیاد فرق نمی‌کند، کم‌وزیاد دارد اما سوخت‌وساز ندارد
