یک شعر – محمود داوودی

Posted on 2004/06/14 by خلیل پاک‌نیا
    نمی شود جا به جا كرد چيزی را

    لحظه ی ابد تا ابد نمی ماند

    نزديك قلب

    اما حضور نيست

    وارد خانه می شويم

    نور هست و از روشن خالی

    هستند آنها

    كه زنده اند

    اما

    مُرده ها فقط حرف می زنند

Filed under: محمود داوودی، شعر ایران | Tagged: |

« »

پاسخی بگذارید

در پایین مشخصات خود را پر کنید یا برای ورود روی شمایل‌ها کلیک نمایید:

Gravatar
نشان‌وارهٔ وردپرس.کام

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری WordPress.com خود هستید. ( بیرون رفتن /  تغییر دادن )

عکس گوگل+

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Google+ خود هستید. ( بیرون رفتن /  تغییر دادن )

تصویر توییتر

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Twitter خود هستید. ( بیرون رفتن /  تغییر دادن )

عکس فیسبوک

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Facebook خود هستید. ( بیرون رفتن /  تغییر دادن )

w
لغو

درحال اتصال به %s

%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: