خسته از همه که حرف می‌زنند
حرف، بی آنکه سخن بگویند
به جزیره‌ای پوشیدهِ برف رانده شدم
این وحشی حرف ندارد
برگ‌های سپید در همه سو گسترده
به پنجهِ آهوئی بر برف برمی خورم
سخن می‌گوید بی حرف
از مجموعه شعر «میدان رام نشدنی» چاپ ۱۹۸۳
Filed under: توماس ترانسترومر، شعر جهان | Tagged: توماس ترانسترومر، خلیل پاک‌نیا |
پاسخی بگذارید