فرگه می گفت:« در واقع اگر هدف فریب خود و دیگران باشد، هیچ ابزاری بهتر از نشانه‌های مبهم نیست. » اتفاق هم می‌افتد که نه صدایی داریم و نه در سرسودایی . اما آن هدف را داریم . سروصدا می‌کنیم. مبهم می‌شویم 

 

فرشته از شنیدن صدای خنده‌ی انسان ها در شگفت شد
تا آن جا که می توانستند در باره‌ی سرشت خنده شرح دادند.

او پرسید:
چرا انسان ها همیشه به همه چیز نمی‌خندند
یا چرا برای همیشه از خندیدن چشم نمی‌پوشند .

اوگفت:
«اگر من درست فهمیده باشم،
یا باید به همه چیز خندید یا به هیچ چیز نخندید.»

 

 

ترجمه آزاد شعر پل والری

• شعر جهان