چرا …؟- محمود داوودی

Posted on 2009/08/11 by خلیل پاک‌نیا

چرا
باید
اعتراف کنم؟

موهایم هنوز سیاه‌ست
مثل سرنوشت آن‌ها
که در روزِ روشن
گم شدند.

نور
نیمکت را روشن کرده است
پشت نیمکت
سایه‌ها نشسته‌اند و انتظار می‌کشند

ساکت‌اند
پشت نیمکت
و نور
روشنشان نمی‌کند.

چرا باید
به سایه‌ها
اعتراف کنم؟

Filed under: محمود داوودی، شعر ایران | Tagged: |

« »

یک پاسخ

  1. سبزواری, on 2010/11/10 at 10:40 ق.ظ. said:

    سلام
    عالی بود

    پاسخ

پاسخی بگذارید

در پایین مشخصات خود را پر کنید یا برای ورود روی شمایل‌ها کلیک نمایید:

Gravatar
نشان‌وارهٔ وردپرس.کام

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری WordPress.com خود هستید. ( بیرون رفتن /  تغییر دادن )

عکس گوگل

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Google خود هستید. ( بیرون رفتن /  تغییر دادن )

تصویر توییتر

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Twitter خود هستید. ( بیرون رفتن /  تغییر دادن )

عکس فیسبوک

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Facebook خود هستید. ( بیرون رفتن /  تغییر دادن )

لغو

درحال اتصال به %s

%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: