۲۱ ژانویه ۲۰۱۰، نيويورك- منهاتان، خیابان شماره ۹۲،
سام شپارد دارد بخشی از تازه‌ترین داستان‌هایش را می‌خواند. گاهی که مکث می‌کند، پتّی اسمیت شروع می‌کند به خواندن تازه‌ترین شعرهایش. نوعی پرسش و پاسخ داستانی شعری. و در پایان قطعه‌ای موسیقی فراموش نشدنی.تمام بلیط‌ها پیش‌فروش شده. جای سوزن انداختن هم نیست.
…می‌پرسد»من رو یادت نمی‌آد، نه؟» زل می‌زنم توی چشم‌های سبزش، دنبال یک چیزی که بشناسم، ولی همه‌اش همان ته‌رنگ غم است. «هزار و نهصد و شصت و پنج» با یک آه کوتاه می‌گوید. «فرعی دهم خیابان دوم؟ کلیسای سن مارک.
Filed under: داستان جهان، سام شپارد |
پاسخی بگذارید